ارث مادری

رواق امام خمینی که نشسته بودم برایم روشن شد. شاید از قبل هم همین در خاطرم بوده و اما خودش را نمایان نمی‌کرده. اما وقتی صدای ذکر از جمعیت برخواست فهمیدم که همین بوده و همین را می‌خواهم. نوای «یا حسین» که از جانب زنان بلند شد، مرا برد به تمامی روزهایی که در خانه‌مان مراسم روضه داشتیم و مادرم پایین پله‌ها می‌نشست و می‌گریست.

قبل‌تر بهره‌های دختر از هوش و زنانگی  و غیره برایم مهم‌ترین اولویت‌های انتخاب هم‌سر بودند اما اکنون، در ابتدا من دختری را به زنی می‌خواهم که با ذکر «یا حسین» نسل مرا شیر بدهد.